( Citroen C3 ) Czujnik temperatury zewnętrznej C3 II ,2010 - wymiana

[tannhauser]

Padł mi niedawno czujnik temperatury zewnętrznej który zaczął wariować. Kiedy na zewnątrz temperatura wynosiła ok. +12 C to pokazywał np. minus 14. Często zacinał się przy jednym wskazaniu i pokazywał np. +7 C niezmiennie przez kilka dni . Niestety w internecie poza ogólnymi wskazówkami że trzeba go wymienić i że jest on w prawym lusterku nie znalazłem większej pomocy . A wymiana ta może przysporzyć nieco kłopotu ( oraz połamanych zatrzasków) szczególnie jak nikt nigdy wcześniej nie demontował lusterka. Ponieważ jestem świeżo po takiej samodzielnej wymianie to na gorąco zamieszczam kilka uwag i zdjęć które pomogą przeprowadzić tą "operację" bez strat i zaoszczędzą Wam trochę czasu i stresu przy tej operacji . Koszt takiego czujnika w ASO wraz z wymiana dochodzi do 300 zl . Samemu można to zrobić z powodzeniem za 1/10 tej sumy
Wymianę należy przeprowadzać w dzień ciepły (kiedy plastiki bedą nieco bardziej elastyczne niż w dzień zimny) w miejscu gdzie będzie dostęp do prądu .
Potrzebne narzędzia:
Plastikowa szpachelka lub łyżka . W ostateczności śrubokręt ale koniecznie taki w osłonie z tworzywa.
Nożyczki. Opalarka do koszulek termokurczliwych, WD-40, lutownica, taśma izolacyjna . Klej silikonowy lub termotopliwy.

Czujnik znajduje się w prawym lusterku w jego dolnej części:

Aby dostać sie do czujnika nie trzeba bedzie ściągać lusterka z nadwozia!(zdjęcie powyżej to tylko zdjęcie poglądowe pokazujące umiejscowienie czujnika) . Wystarczy rozebrać wkład lustrzany i dwie plastikowe części obudowy.
Najpierw lusterko należy ustawić silniczkiem elektrycznym w pozycji takiej aby w jego górnej części szpara miedzy lustrem oraz jego obudową była jak największa. Teraz przystępujemy do wyciągnięcia wkładu lustrzanego . Na szczęście od spodu szkła posiada na całej powierzchni taką płytę plastikową co znacznie chroni go przed uszkodzeniem przy wyciąganiu go. Wkład lusterka trzyma sie na 4-ech parach zatrzasków ( kolor strzałek zielony na zdjęciu poniżej ) które trzymają się i zatrzaskują na takiej kolistej tarczy w lusterku ( poruszanej przez silniczek) . Do szpary między obudowę a lusterko wkładamy plastikową( twardą ) szpachlę, łyżkę lub w ostateczności śrubokręt. Staramy się nie odginać nim tych górnych zatrzasków ( bo je połamiemy - są bardzo kruche) lecz raczej staramy się zahaczyć końcówkę śrubokręta czy szpachelki o tą okrągła obręcz na wkładzie lusterka ( strzałka kolor czerwony poniżej pokazuje to miejsce które najlepiej podważać) i wytworzyć dźwignie tak aby górne zatrzaski puściły. Wymaga to trochę siły ale i ostrożności bo jednak mamy do czynienia ze szkłem. Kiedy już puszczą to radzę przykleić z zewnątrz na chwile wkład luźno taśma bo trzeba wejść do środka auta i odchylić lusterko tak by mieć dobry dostęp do dolnej pary zatrzasków a lepiej aby przy tym wkład nie odpadł i nie stłukł się. Druga para dolnych zatrzasków puszcza już raczej bardzo łatwo. Jeżeli mamy kłopot z wyjęciem wkładu lustrzanego to radzę od góry wpuścić nieco WD-40 który spływając po tej okrągłej obręczy z zatrzaskami nasmaruje je i łatwiej będą schodzić

Po wyciągnięciu wkładu lustrzanego przystępujemy do ściągnięcia plastikowej obudowy lusterka ( tej malowanej na ogół na kolor nadwozia). Trzyma się ona na 4-ech zatrzaskach ale uwaga ( dwa u góry dwa u dołu) tylko do dwóch z nich ( tych górnych! ) będziemy mieli dostep aby je poluzować:


Wystających zatrzasków obudowy lakierowanej szukamy w otworach zaznaczonych czerwonymi strzałkami na zdjęciu poniżej ( niestety zdjęcie poniższe zrobione jest już po ściagnięciu tejże obudowy) . Zatrzask lewy podważamy śrubokrętem (cisnąć go w lewo w stronę do auta), zatrzask prawy ( jest dwuczęściowy ) można ścisnąć obie jego części palcami. Naciskając te wszystkie zatrzaski trzeba wywierać cały czas siłę ( dość sporą) w kierunku obudowy aby odeszła od ramy. Jak puszczą oba zatrzaski górne to wsadzić coś w szparę u góry pomiędzy obudowę lakierowaną a czarna ramkę a potem te dolne zatrzaski puszczą tylko na skutek siły bo dostępu do nich żadnego nie ma niestety .


Kiedy już ściągniemy obudowę tylną lakierowaną to aby dostać się do czujnika musimy wyciągnąć jeszcze jeden spory czarny plastikowy element lusterka znajdujący się w tylnej górnej jego części . I znowu mamy dwa widoczne ( górne) zatrzaski które możemy zwolnić śrubokrętem ( działanie to przeprowadzamy od strony przedniej lusterka czyli tam gdzie będzie szklany wkład). Dół tego elementu musimy podważyć śrubokrętem w dwóch skrajnych miejscach mieszczących sie najbliżej czołowej ramy lusterka:


Jeśli dojdzie sie cało i zdrowo do tego punktu to można powiedzieć że 90 % wymiany czujnika mamy już za sobą
Czujnik niczego się nie trzyma jest po prostu włożony w plastik i wychodzą z niego dwa kabelki ( u mnie czarne ) . Ten czujnik to nic innego jak zwykły termistor zatopiony w kawałku tworzywa. Stary czujnik przy wyłączonej stacyjce ( ! ) odcinamy nożyczkami dbając o to aby pozostawione kabelki miały wystarczającą długość do tego aby przyłączyć do nich czujnik nowy .
Czujnik temperatury zewnętrznej oryginalny :

jest do nabycia np. na allegro i kosztuje ok. 120 zł

Ja kupiłem i użyłem zamiennika który kosztował z dostawą 33 zł i kupiłem go u tego użytkownika na allegro:
http://allegro.pl/listing/user/listing.php?us_id=2426292
Jest on - na oko - z nieco gorszego tworzywa niż oryginał ale całkowicie spełnia swoją funkcję i bardzo dobrze działa i wskazuje właściwą temperaturę otoczenia co juz sprawdziłem dokonując porównań z innymi termometrami zewnętrznymi o różnych porach dnia.
Sprzedawca dołącza jeszcze dwa kawałki koszulki termokurczliwej ( widoczna na zdjęciu kostka podłączeniowa do instalacji w Citroenie C3 II potrzebna nie będzie)



KOLEJNOŚĆ POŁĄCZENIA KABELKÓW CZUJNIKA JEST OBOJĘTNA! Biegunowość nie ma tu bowiem żadnego znaczenia. Najpierw wprowadzamy na kabelki koszulki potem łączymy druciki na "sucho" i włączamy stacyjkę i sprawdzamy czy nowy czujnik działa. Jeśli tak to stacyjkę wyłączamy , połączenia lutujemy i starannie zaciskamy na nich koszulki termokurczliwe przy użyciu opalarki ( lub jak ktoś jest sprawny manualnie można to zrobić i "śmiganiem" zapalniczką) tak aby do połączeń nie miała szansy przedostawać się woda. Potem wkładamy czujnik na swoje miejsce co wcale takie łatwe nie jest gdyż trzyma sie on tylko na swym miejscu tylko dzięki powkładanym dobrze i zlożonym elementom obudowy . Kabelki od czujnika ustawiamy zaś tak aby przy ruchach czy składaniu lusterka jak najmniej tarły o cokolwiek. Czujnik można na czas składania elementów lusterka przymocować kawałkiem taśmy izolacyjnej lub kroplą kleju silikonowego bądź termotopliwego zważając na to by nie zatkać otworu w obudowie przez którą wystaje na zewnątrz lusterka "grzybek" czujnika. Miedzy tym grzybkiem a obudową jest tam bowiem minimalny prześwit przez który ma szansę wydostawać się na zewnątrz woda która pewnie jest największym wrogiem tego czujnika który w Cytrynach masowo wysiada bardzo szybko . Grzybek w czujniku zamiennym który zastosowałem ma w mojej ocenie nieco mniejszą średnicę niż oryginał co daje chyba szansę na lepsze odprowadzanie wody spod czujnika z wnętrza i z dna lusterka.
Elementy lusterka składamy w kolejności odwrotnej niż opisane powyżej ich rozkładanie. Jest to już czynność wielokrotnie prostsza i szybsza niż demontaż . Warto wcześniej wszystkie elementy przetrzeć wilgotną szmatka i oczyścić z brudu by lepiej wskakiwały na swoje miejsce.
Powodzenia!